Uchwałą Rady Miejskiej
Aleksandrowa Kujawskiego Nr XLI/327/14
z dnia 10 września 2014 roku
Środowiskowy Dom Samopomocy
dla Osób z Zburzeniami Psychicznymi
w Aleksandrowie Kujawskim otrzymał
im. Prof. Jana Władysława Piltza.

 

 

 

 

Kalendarium życia Profesora Jana Władysława Piltza

 

  • Urodził się 15 stycznia 1870 r. w Aleksandrowie Pogranicznym w ówczesnym Królestwie Polskim obecnie Aleksandrowie Kujawskim.
  • W 1888 r. ukończył szkołę średnią i wyjechał do Szwajcarii. Początkowo studiował nauki przyrodnicze i matematykę w Zurychu, potem rozpoczął studia medyczne w Bernie.

  • Od 1893 r. rozpoczął pracę młodszego asystenta w Katedrze Anatomii i Histologii Uniwersytetu w Zurychu.

  • W 1895 r. ukończył studia i uzyskał licencję pozwalającą wykonywać zawód lekarza w Szwajcarii. Objął stanowisko asystenta Agusta Forela w Katedrze Psychiatrii w Zurychu.

  • W 1897 r. przyjechał do Rosji, aby zdać w Kazaniu egzamin lekarski, a następnie egzamin doktorski w Klinice Neurologiczo-Psychiatrycznej Wojskowej Akademii Lekarskiej w Petersburgu.

  • W 1898 r. wrócił ponownie do Szwajcarii, gdzie został zaproszony przez słynnego profesora Eugeniusza Bluera, twórcę pojęcia schizofrenii, do objęcia asystentury w klinice psychiatrycznej „BURGOLTZI” koło Zurychu.

  • W 1900 r. opuścił Szwajcarię i wyjechał do Paryża, gdzie pracował w Klinice Chorób Nerwowych „Salpetier”. Następnie odbył podróż do ośrodków psychiatrycznych w Holandii, Niemczech i Rosji.

  • Od 1 kwietnia 1902 r. był ordynatorem zorganizowanego przez siebie oddziału neurologicznego Szpitala Praskiego w Warszawie. Podczas pobytu w Warszawie ożenił się z Zofią Gonzagą Pawliczyńską. Miał dwoje dzieci, syna Jerzego prawnika i córkę Janinę zamężną za Feliksa Siedleckiego.

  • 23 kwietnia 1905 r. został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego w pierwszej polskiej Katedrze Neurologiczno-Psychiatrycznej, jaką utworzono na Uniwersytecie Jagielońskim w Krakowie.

  • W 1912 r. na wniosek Rady Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagielońskiego Piltz został mianowany profesorem zwyczajnym neurologii i psychiatrii. Dwa lata później to jest w lipcu 1914 r. otworzył Klinikę Neurologiczno-Psychiatryczną w Krakowie, o której założenie starał się od lat. Było to wielkie osiągnięcie profesora Piltza .

  • Profesor wykładał neurologię i psychiatrię studentom Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagielońskiego. Uczniami i współpracownikami prowadzonej przez niego kliniki byli liczni lekarze psychiatrzy i neurologowie, którzy później objęli katedry na uniwersytetach polskich lub kierowali szpitalami psychiatrycznymi.

  • Kolejną sferą zainteresowań profesora były zaburzenia czucia w różnych chorobach układu nerwowego. Poświęcił temu zagadnieniu 6 prac naukowych wydanych w latach 1904 -1908.

  • W 1912 r. stworzył przy klinice Poradnię dla Dzieci Nerwowych i Trudnych w Wychowaniu oraz zorganizował w Krakowie pierwszy Specjalny Zakład Wychowawczo-Leczniczy dla Dzieci z Niedorozwojem Umysłowym. Pierwszym jego kierownikiem był Cezary Onufrowicz.

  • Był inicjatorem powstania w 1910 r. Neurologii Polskiej i jednym z założycieli Towarzystwa Opieki nad Psychicznie Chorymi, które powstało w Krakowie w 1927 r.

  • Profesor Piltz był trzykrotnie wybierany dziekanem Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagielońskiego. Od 1919 r. był korespondentem zagranicznym Towarzystwa Neurologicznego w Paryżu. W 1930 r. został mianowany korespondentem Królewskiego Brytyjskiego Towarzystwa Medyczno-Psychologicznego w Londynie.

  • W 1930 r. z okazji 25 lecia pracy profesorskiej Profesorowi Piltzowi ukazał się poświęcony numer Polskiej Gazety Lekarskiej, w którym znalazły się również specjalnie z tej okazji napisane prace znakomitych uczonych zagranicznych między innymi Forela, Bluera i Minkowskiego.

  • Profesor Piltz zmarł nagle 26 listopada 1930 r., w wieku 60 lat, na skutek zatoru tętnicy płucnej po operacji kamieni nerkowych. Został pochowany w grobowcu na Cmentarzu Rakowickim. Jego imieniem nazwano w Krakowie ulicę położoną w pobliżu Szpitala Psychiatrycznego w Krakowie – Kobierzynie.